هر چند کلاغ ها سیاه هستند ولی شاید دلی دارند پرنور تر از خورشید.
آن هایی را که پرنده نمی دانیم،چون رنگشان را سیاهی می بینیم.
و باز هم نمی دانیم که سیاهی تنها رنگی است که می توان با آن عشق را معنا کرد.
خدایی که سیاهی را آفرید تا بفهمیم سپیدی چیست.
سیاهی ملاک بد بودن نیست.
همان هایی که صورتی دارند همانند برف،دلی دارندسیاه تر از کلاغ.
کلاغ هایی را که دزد می پنداریم ولی غافل از اینکه زندگیمان با دزدی می گذرد.
کلاغ هایی را که اگر صدایشان نبود پائیز مفهومی نداشت،برگ ریزان مفهومی نداشت.
کاش دوستی داشتیم همچون کلاغ،سیاه ولی ساده دل.
نه دوستانی که نماز شب می خوانند و حتی در دلشان جایی برای خدا هم نیست
و در سجده از شیطان تعلیم خیانت می بینند.
چه خوب بود من هم کلاغ بودم.
کی می خواهیم یاد بگیریم سیاهی با سیاهی فرق دارد.
سپیدی را مکن باور . . .
پ.ن. تقدیم به کلاغ های سیاه ولی روشن دل.
سلام دوست عزیز.
ببخشید من بی اجازه شما اون عکس پست پایین شهری شما را بردم چون با نوشته من هم خوانی داشت .
اگر راضی نیستید میتونید بهم بگید .
مرسی راستی من چند باره که خاموش میام وبتون از وب دوستی اینجا را پیدا کردم نوشته های خوبی دارید موفق باشید
قابلی نداشت یه عکس که این حرف ها رو نداره.
حرف خوبی زدید سیاهی ملاک بد بودن نیست همینطور که ظاهر سفید وشیک داشتن مثل بعضی از دولتمردان ما نشان خوبی نیست بلکه دل های سیاهشان را در زیر لباس های تمیز وسفیدشان پنهان میکنند .
ای کاش این آدم های خون آشام وبد ذات که ملتی را در بند کشیده اند دلشان به اندازه کلاغی روشن بود
تمام وجودم شاخه درختی که کلاغها تنهایی مرا بر آن قار قار میکنند.
کاش میشد هر چیزی رو همون جوری که هست دید نه اونجوری که خودشو نشون میده.
کاش پرده میفهمید تا پنجره باز است فرصت رقصیدن دارد.
خیلی قشنگ بود.
موفق باشی
ممنون
س.آره راست میگی سیاهی ملاک نیست اما گاهی وقتها سپیدی هم سپید نیست من میگم خود آدم و تصمیماش مهمه پس خودمون ملاکیم .
حق با شماست